Archeologen hebben de Palaspata-tempel ontdekt in de Boliviaanse hooglanden. Dit ceremoniële complex biedt nieuwe inzichten in de organisatie en reikwijdte van de Tiwanaku-beschaving. De tempel ligt ongeveer 215 kilometer ten zuidoosten van de belangrijkste Tiwanaku-locatie.
De Tiwanaku-beschaving bloeide nabij het Titicacameer van ongeveer 500 tot 1000 na Christus. Ze stonden bekend om hun steenarchitectuur en monolieten, en hun invloed verspreidde zich over Bolivia, Peru, Chili en Argentinië. De ontdekking van Palaspata suggereert een meer gecentraliseerde staat.
Het Palaspata-tempelcomplex is ongeveer 125 bij 145 meter en heeft 15 vierkante omheiningen die een centraal verzonken binnenhof omringen. Het ontwerp is vergelijkbaar met andere Tiwanaku-tempels, zoals Kalasasaya. De uitlijning van de tempel met de zonne-equinox suggereert dat er astronomische rituelen werden uitgevoerd.
Artefacten die op de site zijn gevonden, omvatten fragmenten van keru-koppen, die werden gebruikt voor het drinken van chicha, een traditioneel maïsbiertje. Het feit dat maïs niet groeit op de hoogte van de site, wijst op langeafstandshandel. Andere artefacten omvatten obsidiaanbladen, fragmenten van turquoise, schelpen en exotische keramiek.
De ontdekking van Palaspata biedt bewijs van de invloed van Tiwanaku buiten zijn kernterritorium, en benadrukt de rol van religie in economische en politieke transacties. De meeste interacties werden waarschijnlijk gefaciliteerd door gedeelde rituelen en overtuigingen.
Lokale autoriteiten werken aan de bescherming van de site tegen plundering, ontwikkeling en erosie, met als doel het bevorderen van toerisme en het tonen van de geschiedenis van de regio. Justo Ventura Guarayo, de burgemeester van Caracollo, is betrokken bij de inspanningen voor behoud.
Verdere onderzoeken kunnen meer onthullen over de oostgrens van Tiwanaku en bijdragen aan een breder begrip van hoe oude samenlevingen in de Andes netwerken van macht opbouwden via tempels, handel en gedeelde rituelen.