In het evoluerende financiële landschap wint programmeerbaar geld aan populariteit, dat verder gaat dan cryptocurrencies en CBDC's. Er komen nieuwe technologieën op die programmeerbaarheid naar traditionele vormen van geld brengen. Deze verschuiving betekent een stap in de richting van slimme contracten en geautomatiseerde transacties binnen bestaande banksystemen.
Het concept van programmeerbaar geld is nauw verbonden met slimme contracten, die automatisch gebeurtenissen activeren op basis van vooraf gedefinieerde voorwaarden. Ethereum, gelanceerd in 2015, was een pionier op het gebied van blockchain-gebaseerde slimme contracten. Platforms zoals MakerDAO, Uniswap en Compound kwamen vervolgens naar voren als praktische financiële tools, waardoor de behoefte aan menselijke of software-intermediairs werd geëlimineerd.
Centrale banken onderzoeken hun eigen digitale valuta's, hoewel de meeste waarschijnlijk geen gebruik zullen maken van openbare blockchains zoals Ethereum. De Bank of England bijvoorbeeld, geeft de voorkeur aan een privé, geautoriseerd grootboek. Desondanks blijft programmeerbaarheid een belangrijk kenmerk van Central Bank Digital Currencies (CBDC's).
Quant, een fintech-bedrijf, ontwikkelde een programmeerbaar betalingssysteem voor retail CBDC-transacties als onderdeel van Project Rosalind van de Bank of England. Dit systeem, dat gebruik maakt van een "multi-party lock", fungeert als een digitale escrow, waarbij fondsen worden vrijgegeven op basis van voorwaarden zoals leveringsverificatie. Quant heeft deze technologie sindsdien aangepast voor commercieel bankgeld, waardoor programmeerbare transacties met echte bankdeposito's mogelijk zijn.
Banken onderzoeken wholesale use cases, zoals business-to-business escrow-betalingen die automatisch fondsen vrijgeven na compliancecontroles. Retailtoepassingen worden ook verwacht, waaronder programmeerbare rekeningen waarbij betalingen van rekeningen worden geactiveerd door gebeurtenissen zoals het ontvangen van een salaris.
Hoewel programmeerbaar geld aanvankelijk werd onderzocht door gedecentraliseerde financiële protocollen, worden slimme bankdeposito's niet gezien als concurrentie voor stablecoins. Banken richten zich op het genereren van inkomsten via programmeerbare diensten die zijn gebouwd op bestaande infrastructuur. Zorgen over overheidscontrole en -toezicht zijn grotendeels ongegrond, met gegevensversleuteling en commerciële banken die de retail-uitrol leiden.