De schone straten van Japan: een les

Japan staat bekend om zijn netheid, discipline en sociale verantwoordelijkheid. Bezoekers vragen zich vaak af hoe ze zo'n orde handhaven, vooral gezien de schaarste aan openbare vuilnisbakken. Toeristen van over de hele wereld zijn vaak verbaasd, omdat ze hun voedsel- en drankverpakkingen kilometerslang moeten meedragen.

Voor de Japanners is dit echter simpelweg een kwestie van cultuur en respect voor gedeelde ruimtes. Een recent onderzoek van de Japan National Tourism Organization onthulde dat het gebrek aan vuilnisbakken een grote uitdaging is voor toeristen, waarbij 22% het noemde als een primaire zorg tijdens hun reizen.

De oplossing voor de Japanners is eenvoudig: neem je afval mee naar huis. Als ze buiten iets eten of drinken, stoppen ze het afval in een tas en nemen ze het mee. Velen gebruiken ook de traditionele furoshiki, een stuk stof dat wordt gebruikt om items in te pakken.

Eten terwijl je op straat loopt, wordt als onbeleefd beschouwd, dus maaltijden worden over het algemeen geconsumeerd thuis, op het werk of in restaurants, waar faciliteiten zijn om afval weg te gooien. Zelfs kinderen in Japan zijn betrokken bij het handhaven van de netheid. Scholen hebben maandelijkse schoonmaakactiviteiten en in veel buurten komen bewoners samen om hun omgeving schoon te maken. Het schoonmaken van de straten is niet alleen de taak van gemeentelijke diensten, maar de verantwoordelijkheid van iedereen.

Dit systeem kent ook uitdagingen. De stad Nara, bekend om zijn wilde herten die door de straten zwerven, worstelt al jaren met het afval dat door toeristen wordt achtergelaten. Verschillende herten stierven nadat ze plastic zakken hadden gegeten, wat de stad ertoe aanzette slimme vuilnisbakken te installeren in de drukste gebieden met een duidelijke boodschap: "Red de herten."

Zou dit elders kunnen werken? Zouden andere samenlevingen vergelijkbare praktijken kunnen aannemen om een groter gevoel van verantwoordelijkheid voor openbare ruimtes te bevorderen? Het Japanse model benadrukt het belang van individuele acties bij het handhaven van een schone en ordelijke omgeving.

Misschien is het tijd om naar de Japanners te kijken, niet alleen voor orde, maar ook voor verantwoordelijkheid voor de ruimte die we allemaal delen. Kunnen scholen een schoonmaakdag organiseren, buren samenkomen en hun buurt opruimen, en kinderen leren om geen afval achter te laten dat anderen moeten opruimen?

Misschien bereiken we niet meteen het Japanse niveau, maar elke kleine stap - onze vuilnis meenemen, geen papier naast de vuilnisbak gooien, geen flessen in de natuur achterlaten - kan ons dichter bij een samenleving brengen waar orde een kwestie van trots is, en niet van straf.