De evolutie van taal, een bepalende menselijke eigenschap, blijft een boeiend en complex onderwerp van voortdurend onderzoek. Wetenschappers onderzoeken de oorsprong en ontwikkeling van spraak, waarbij ze verschillende theorieën overwegen en gevestigde tijdlijnen uitdagen. Met meer dan 7.000 talen die wereldwijd worden gesproken, is het begrijpen van hoe mensen het vermogen tot spraak hebben ontwikkeld een centrale vraag.
Een reeds lang bestaande theorie, de laryngeale afdalingstheorie (LDT), stelde dat de opkomst van anatomisch moderne Homo sapiens, ongeveer 200.000 tot 300.000 jaar geleden, cruciaal was voor de taalontwikkeling. De LDT suggereert dat een lager strottenhoofd bij H. sapiens een breder scala aan spraakklanken mogelijk maakte. Deze theorie is de laatste jaren echter steeds meer onder de loep genomen.
Recente studies dagen de traditionele tijdlijn uit. Onderzoek dat in februari 2025 in PLOS Biology werd gepubliceerd, geeft aan dat makaken het vermogen bezitten om associaties te vormen tussen afbeeldingen en gesproken woorden, wat suggereert dat de cognitieve basis voor taal mogelijk niet uniek is voor mensen. Dit duwt de potentiële oorsprong van spraak verder terug dan eerder werd gedacht. Bovendien benadrukken andere perspectieven het belang van neurologische veranderingen en toenemende algemene intelligentie in de spraakontwikkeling.
De 15e Internationale Conferentie over Talen, Literatuur en Taalkunde (ICLLL) wordt van 21-23 november 2025 gehouden in Tokio, Japan. Deze conferentie zal de dynamische relatie tussen traditie en innovatie in deze vakgebieden onderzoeken, waarbij historische benaderingen worden verbonden met moderne methoden en hulpmiddelen.