Internationale studies geven aan dat jongens en meisjes vergelijkbare numerieke vaardigheden bezitten voordat ze naar school gaan. Echter, een kloof in wiskundige vaardigheden ontstaat en verbreedt zich, beïnvloed door culturele factoren en testomstandigheden, volgens een rapport van de OESO.
Een studie gepubliceerd in Nature, onder leiding van neurowetenschapper Pauline Martinot, benadrukt dat Frankrijk de meest significante genderongelijkheid in wiskunde en wetenschap binnen de EU vertoont aan het einde van de basisschool. Deze kloof neigt toe te nemen gedurende het hoger onderwijs.
Het onderzoek, gebaseerd op gegevens van EvalAide, beoordeelde bijna drie miljoen kinderen in de basisschool. Het onthulde dat er een merkbare, statistisch significante kloof ten gunste van jongens verschijnt al vier maanden na de start van de basisschool. Dit suggereert dat het probleem niet aangeboren is, maar zich vroeg in het educatieve proces ontwikkelt.
De studie vond dat hoewel jongens en meisjes vergelijkbaar presteren in wiskundetests aan het begin van de basisschool, jongens na slechts een paar maanden meisjes beginnen te overtreffen. Na een jaar hebben jongens meer dan twee keer zoveel kans om tot de top 5% van de wiskundestudenten te behoren.
De studie, onder toezicht van neurowetenschapper Stanislas Dehaene en onderwijsprofessor Pascal Bressoux, erkent dat de gegevens de oorzaak van de genderkloof niet kunnen aanwijzen. Het suggereert echter dat factoren zoals wiskundeangst, vooral in een competitieve testomgeving, kunnen bijdragen aan de ongelijkheid. De studie wijst er ook op dat vooroordelen van ouders en de formele aard van wiskundeonderwijs in de vroege klassen een rol kunnen spelen.
De studie suggereert dat lerarenopleidingen, gericht op gelijke aandacht voor beide geslachten en het vergroten van het vertrouwen en de interesse van leraren in wiskunde, kunnen helpen het probleem te verminderen. Het feit dat meer dan 80% van de basisschoolleraren vrouwen zijn, vaak met een literaire achtergrond, wordt ook genoemd als een potentiële factor.