Wetenschappers ontdekken mechanisme voor actieve informatieverwijdering uit het werkgeheugen
Een recente studie van cognitieve neurowetenschappers Jiangang Shan en Bradley Postle aan de Universiteit van Wisconsin-Madison heeft een nieuw mechanisme onthuld waarmee de hersenen actief ongewenste informatie verwijderen, wat kan leiden tot nieuwe behandelingen voor psychische stoornissen.
Dit onderzoek werpt licht op hoe onze hersenen irrelevante informatie uit het werkgeheugen beheren en weggooien, wat essentieel is voor probleemoplossing en besluitvorming. De studie was erop gericht de neurale processen te identificeren die betrokken zijn bij het actief verwijderen van informatie om de cognitieve efficiëntie te behouden.
Deelnemers werd gevraagd gekleurde balken te onthouden en vervolgens de opdracht gekregen er een weg te gooien en de andere te behouden. De hersenactiviteit werd geregistreerd met behulp van elektro-encefalogram (EEG) sensoren. De EEG-gegevens toonden een golf die door de cortex liep, afkomstig van uitvoerende gebieden en gericht op visuele gebieden.
Deze golf, die ongeveer 160 milliseconden na het 'vergeet'-signaal verscheen, was sterker dan wanneer deelnemers een item simpelweg negeerden, wat duidt op actieve verwijdering. Bovendien voorspelden sterkere golven een betere herinnering van het resterende item, wat suggereert dat actieve verwijdering de geheugenprestaties verbetert.
Implicaties voor de geestelijke gezondheid
Deze ontdekking heeft aanzienlijke gevolgen voor de geestelijke gezondheid. De mogelijkheid om actief informatie te verwijderen, kan helpen bij het verminderen van opdringerige gedachten bij aandoeningen als depressie en PTSS. Inzicht in dit mechanisme kan leiden tot nieuwe therapieën. Het verbeteren van het actieve verwijderingsproces in de hersenen kan bijvoorbeeld individuen helpen om negatieve denkpatronen te doorbreken.
Onderzoekers zijn van plan te onderzoeken of technieken zoals transcraniale magnetische stimulatie het vergeten kunnen versnellen en het ophalen van herinneringen kunnen verbeteren. Dit onderzoek vergroot ons begrip van cognitieve controle en opent nieuwe wegen voor de behandeling van geheugen gerelateerde psychische problemen.